Meester van Elsloo en Cellebroederskapel

Een prachtige tentoonstelling van laatmiddeleeuwse houtsculpturen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Een groot aantal beelden hebben dezelfde stijlkenmerken: dunne vingers, golvende plooien in de kleding, krullend haar en een popperig gezicht. Wie ze gemaakt heeft is onbekend. De kunsthistoricus en latere professor J.J.M. Timmers bracht voor de oorlog een aantal beelden bijeen. Hij noemde de kunstenaar de Meester van Elsoo naar het mooiste beeld: een Anna te Drieën uit Elsloo. Inmiddels is de collectie uitgegroeid tot zo’n 200 houtsculpturen. Er is amper iets te vinden in de archieven. Maar technisch onderzoek van zeventig Belgische beelden heeft uitgewezen wanneer ze gemaakt zijn en hoe. De beelden komen waarschijnlijk van vele, kleinere werkplaatsen en zijn niet gemaakt door één kunstenaar, maar door verschillende eenlingen.

In het centrum van Maastricht ligt een andere parel verborgen. De voormalige kloosterkapel van de Cellebroeders uit 1512. Eigendom van de Vereniging Hendrick de Keyser, die de kapel openstelde voor haar leden. Het is tegenwoordig een populaire plek voor het sluiten van burgerlijke huwelijken. Bijzonder zijn de restanten van de muurschilderingen: fragmenten van een Laatste Oordeel tegen de westgevel en engelen, bloemversieringen en zilveren sterretjes op de gewelfribben. Het kabinetsorgel stamt uit 1794 en is gemaakt door de Franse orgelbouwer Joseph Binvignat. De mergelblokken waarmee de kapel is gebouwd, waren vroeger rood geschilderd, zoals nog steeds te zien is bij de Sint-Janskerk. Het was mooier en de mergelstenen verweerden minder. Fraai is ook de vleugel van de voormalige kloosterhof naast de kapel, het enige overgebleven deel van het zestiende-eeuwse kloostercomplex dat in 1954 werd gesloopt.

Van Floris tot Rubens

Een kleine en leuke tentoonstelling in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Zo’n negentig tekeningen uit de zestiende en begin zeventiende eeuw. Bijeengebracht door een Belgische privéverzamelaar. Portretten, landschappen, religieuze en mythologische afbeeldingen van vooral Vlaamse kunstenaars. De meeste tekeningen zijn schetsen voor schilderijen, prenten, glasruitjes of wandtapijten. Soms is er een zelfstandig werk te zien. Een juweeltje is de kruisiging van Johannes Wierix, gemaakt op perkament. De enige tekening uit de vijftiende eeuw is een knielende schenkster met de heilige Michaël.

Info: Van Floris tot Rubens

Pottenbakkende travestiet

Veel kleur. Divers. Grappig. Grayson Perry in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. ‘Pottenbakkende travestiet’, noemt de Engelse kunstenaar zichzelf. Kunst met een kwinkslag. Of toch een beetje kitsch? Curieuze vazen. Gietijzeren beelden. Als Claire, zijn alter ego, in vreemde jurken. Gemaakt door studenten. Een roze motor. Hij ging er samen met zijn trouwe teddybeer Alan Measles mee op bedevaart door Beieren. De tocht is te zien op een film. Net als zijn ode aan Julie, een fictief personage. Een doorsnee huisvrouw uit Essex, die op een dramatische manier aan haar einde kwam. Perry bouwde voor haar een huis. Of is het een kapel? Het mooiste: de vele kleurrijke wandtapijten. Zoals Walthamstow Tapestry: de zeven levensfases met allerlei merknamen. Een humoristische kritiek op onze consumptiemaatschappij. Of de serie van zes wandtapijten geïnspireerd door zijn jeugd in het provinciale Essex. De drie sociale klassen. Met drama’s, kleine geheimen en vele verwijzingen naar de kunstgeschiedenis. Je komt ogen te kort.Neem er dus vooral de tijd voor.

Info: Grayson Perry. Hold Your Beliefs Lightly

Spannende keramiek in Bonnefanten

         

Ceramix is een unieke tentoonstelling in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. De hele tweede verdieping bestaat uit keramiek uit de 20ste en 21ste eeuw. Je kunt uren ronddwalen. Er is veel variatie. De kunstenaars komen uit Europa, Amerika, Japan en Latijns Amerika. De werken zijn ingedeeld in fraaie thema’s, zoals Sacraal en Profaan of Eros en Thanatos. Sommige kunstenaars of groepen hebben een eigen zaal. Er is werk van Rodin, Léger, Miró, Picasso en Karel Appel te zien. De Maneschijn van de anarchist Arturo Marini. De hoofdmoot is hedendaagse keramiek. Die is spannend en verrassend. De mooiste werken zijn tegendraads, een tikkeltje vreemd. De grappige Perfecte Man van Johan Creten knalt door zijn felle kleuren bijna de zaal uit. Het geraamte met de vogel van Carolein Smit is macaber. Blijf je lang kijken, is het net of het skelet zich opricht. Philip Eglin versiert een kleurrijke piëta met moderne symbolen. In de gang hangen vier knalgele mascarons van Thomas Schütte: schrikwekkende hoofden om boze geesten mee weg te jagen. Schütte heeft ook een eigen zaal met in drie stellages zijn prachtige ‘schetsen’ van vrouwenlichamen. Anna Wenzel tovert een vaas om tot een paarsachtig monster. En de figuur van Klara Kristalova lijkt op het lieflijke porselein uit Meissen, maar is onheilspellend. Keramiek is best hot. Info: http://www.bonnefanten.nl